Jest czas buntu i czas powrotu.
Czas frustracji i oczyszczenia.
Czas pogoni za iluzją i poznania prawdy.
Czas pretensji do świata o mój ból i czas podejmowania własnych decyzji.
Czas pustki i pragnienia.
Czas tkwienia w prawie, rozliczania, osądzania i czas odrodzenia, zrozumienia, akceptacji, przyjmowania bez oceny.
Nie ważne, gdzie teraz jesteś. Nie ważne, z czym się utożsamiasz. Ważne jest to, czy odnajdujesz w sobie iskrę, która popycha Cię ku poszukiwaniom. Czy masz w sobie pragnienie poznania prawdy? Czy ciągle zadajesz sobie pytania: „Dlaczego? Dlaczego mam robić to, a tego mi nie wolno? Dlaczego mam być właśnie tak_? Skąd to wszystkio się wzięło? Dokąd zmierza? Kim jestem? Czego chcę? Czego mi brakuje? Czego nie już chcę? Co mi przeszkadza, co męczy? Dlaczego w tym tkwię? Co mi to daje? No i po co to wszystko?”.
Szukaj odpowiedzi. Nie ustawaj. Pragnienie doprowadzi Cię do odpowiedzi.
To jest bardzo proste, dlatego wymaga wielkiej odwagi i determinacji.
Droga do prawdy i do samego siebie jest bardzo krótka, dlatego jest tak trudna i wydaje się niemożliwa.
A ja czuję w głębi serca, że Ty już znasz te odpowiedzi. Przychodzą w momentach, kiedy się nie spodziewasz, kiedy się zapominasz. W cichej minucie przed snam, na modlitwie, jako przebłysk monotonnej rzeczywistości. One nie są jak rozświetlone billboardy reklamowe, które krzyczą do nas z każdej strony. Te odpowiedzi są ciche, subtelne i wytrwałe. Nie pozwalają o sobie zapomnieć. Jestem przekonana, że je słyszał_ś, że wiesz dobrze, o czym mówię.
Może za tym pójdziesz? Choćby teraz.
Co masz do stracenia?
„Niebo nie jest odległe. Ono zaczyna się tam, gdzie początek ma Twoje pragnienie”
Dogłębni 